Siyaset araç olmalı amaç değil…
Aslında siyaset hakkıyla yapılabilse o kadar mübarek ve kutsal bir görev ki, Cenab-ı Allah insanlığa hizmet edeni sever. Çünkü insanlar yaratılanların en şereflisi…
Siyaset de insanlığa yapılabilecek hizmet araçlarından en iyisi, belki de en kutsalı; fakat günümüzde öyle mi? Maalesef değil…
Siyaseti kendi menfaatleri ve çevresini nemalandırmak için yapanlarla birlikte gerçekten siyaseti hizmet için araç olarak kullanan “siyaset” yapan siyasetçilerimiz de var.
Bunlardan birisi de liderimiz Devlet Bahçeli…
Yaptıklarına, şahit olduklarımızın dışında duyduklarımız da bir hayli fazla. Bununla birlikte MHP saflarında siyaseti bu mantıkta yapan bir sürü milletvekili belediye başkanı, meclis üyesi tanıdığımız var.
Aynı zamanda diğer siyasi partilerde de muhakkak bu hislerle siyaset yapanlar da vardır ama bunlar yeterli mi? Elbette yeterli değil. Bu tarz siyasetçilerin sayısının çoğalması gerekmektedir. Bunun için ilk önce toplum olarak bizler yaptığımız her işi Allah rızasını gözeterek yapıp hakkı, hukuku, adaleti öne çıkaracağız.
Bu konuda bilinçlenip hayat felsefemizi komple gözden geçirip, varsa yanlışlarımızı düzelteceğiz. Yaradılış sebebimizi hatırlayıp “Dünya’ya ne için geldik ne yapıyoruz, gayemiz ne?” diye sorgulayacağız.
Bileceğiz ki bu hayatın sonunda bir de mahşer-i alemde hesap da vereceğimiz bilincinde olarak hareket etmeliyiz. Kaba tabirle birbirimize madik atmadan, birbirimize çelme takmadan, dürüst ve ahlaklı yaşayacağız.
Yaşamımızı sürdürürken yapmış olduğumuz her işte hakkı, hukuku, adaleti gözeterek yapacağız ki işlerimiz düzgün olsun. Bunları yapıp kendimizi düzeltirsek bilin ki siyasetçilerimiz de düzelecek ve herkes siyaseti Allah rızasını kazanıp milletine, devletine hizmette araç olarak kullanacak. Bununla alakalı bir anekdot anlatmak isterim:
“Bir baba hiç durmadan çalışırmış bu sebeple eve hep yorgun argın gelirmiş. Beş veya altı yaşlarında bir çocuğu varmış. Çocuk babasına eve geldiğinde her zaman oyun oynayalım diye tutturur, baba da her zaman çocuğu oyalarmış. Bugün yârin diye… Bir gün baba elinde gazeteyle yine yorgun şekilde eve girmiş. Çocuk “Hani baba bugün benimle oynayacaktın?” diyerek babasının paçasına yapışmış. Baba da yorgun olduğu için bir bahane bulmak istemiş o arada elindeki gazetenin bir sayfasındaki dünya haritası aklına gelmiş, sayfayı alıp parçalara ayırmış ve çocuğa verip “Dünyayı düzelt söz oynayacağız” demiş ve içinden nasıl olsa düzeltemez deyip koltuğa uzanmış. Aradan beş dakika geçmeden çocuk babasının yanına gelip düzelttiğini gösterip “Bak baba düzelttim, kalk oynayalım.” demiş. Baba baktığında gerçekten düzelttiğini görüp bunu nasıl yaptığını sormuş. Çocuk da gazete sayfasının arkasını çevirerek “Arkada insan vardı önce onu düzelttim ve dünya düzeldi” demiş.”
Evet dostlar önce biz millet olarak kendimizi düzelteceğiz ki siyasiler düzelsin, siyaset düzelsin, bürokrasi düzelsin, dünya düzelsin…
