Ferhan Şensoy, iki gün önce İstanbul Tıp Fakültesi Hastanesi’nde ciddi kalp damar hastalıkları ve solunum yetersizliği nedeniyle vefat etmişti.
Şensoy’un sarı-kırmızılı kulübün bayrağına sarılı tabutu, Ses Tiyatrosu’ndan önce bir süre öğrenim gördüğü Galatasaray Lisesi’ne getirildi.
Ardından 70 yaşında hayatını kaybeden usta oyuncu Ferhan Şensoy’un naaşı Ses Tiyatrosu’na getirildi.
“BİLGELER ÖLMEZ”
Sahneye çıkan Ferhan Şensoy’un eski eşi Derya Baykal, “Bu sahnenin üstünde örülmüş bir duvar önünde bir film sahnesi, her yer dökük kırık ama o0 kadar güzel dostları vardı ki Haluk İşmen seni burada söylemeden geçemeyeceğim her şeyi bu tiyatroya yatırdı, arkadaşları destek oldu ne kazandıysak o yıllarda bu tiyatro şu anda böyle yatıyordu, büyün bir iş başardılar. Tiyatro tekrar elden geçmek ister. Çivi çaktırmazdı bu tiyatroya. Çok güzel oyunlar oynadık çok güzel üç tane çocuğum var. Gerçekten çok güzel bir bağları vardı” ifadelerini kullandı. Derya Baykal sözlerini, ‘Ben Şimdi Şu an Mutfaktayım’ oyunundan bir bölüm okuyarak, “Bilgeler ölmez, var sayalım ölmedi” sözüyle bitirdi.
“SİZE BABAMI ANLATMAYA KALKAMAM”
Anma töreninde konuşan Müjgan Ferhan Şensoy, “Annemden sonra konuşmak biraz zor olacak. Zaten o kadar güç ki burada böyle durmak. Ayağımın altındaki halıya, perdelere, şuradaki kulise rağmen. Ne söylesem eksik kalacak. Size babamı anlatmaya kalkamam, onu az benim kadar tanıyorsunuz. Babamı ne kadar sevdiğimden bahsetsem eminim hepiniz benim kadar ayrı ve özel olarak seviyorsunuz. Küçükken bu sevgiyi paylaşmak zorlardı beni. Onu en çok benim sevdiğimi ispat etmeye uğraşırdım. Birkaç gündür ve şu an burada dururken bu sevgiyi sizlerle paylaşmak ve bölüşmek yüreğimi biraz olsun hafifletiyor. Bir insanın tüm benliği ve sahiciliğiyle gerçekleştirmesi ve bundan bir an bile şüphe duymaması… Ölümden hiç korkmadı babam. Yaşamını anlamlı kılmaya kıymet verdi. Sayısız insanın aklına, kalbine ve fikrine ektiklerine bakınca anlıyorum ki hayat tam olarak böyle bir inatla yaşanır” ifadelerini kullandı.
“AŞKIMIZ YILDIZLARI AŞTI”
Giderek zorlaştı konuşma yapmak. Ben üniversitedeyken babamla uzun süre ayrı kalmıştık, ayrı kıtalardaydık. Ona bir şiir yazıp yollamıştım…
“Zamanlardan bir zaman çıksa gelse
Ben o gün izlemeye doysam seni
Hadi diyelim dünya tersine dönse
Ve okumaya doysam seni
Hatta haftanın 8. günü
Aklına bile doyarım belki
Ama sana hiçbir zaman doyamam baba.”
O da bana şöyle yazmıştı mektubunda
“Bir baba-kız aşkıdır. Aşar okyanusları, çok yunusları…”
“Baba kız aşkımız şimdi okyanusları, çok bulutları ve yıldızları aştı. Seni çok ama çok seviyorum.”
